سخت است...
سخت است...درک کردن دختری که...
غم هایش را خودش میداند و دلش...
که همه تنها لبخندهایش را میبینند...
که حسرت میخورند به خاطر شاد بودنش...
به خاطر خنده هایش...
و هیچکس جز همان دختر...
نمیداند چقدر تنهاست...
که چقدر میترسد...
از باخــــــتن!
از اعتماد بی حاصلش!
از یخ زدن احساس و قلبش...
از زنــــــــــــدگی!
درمور من که اردیبهشتیم ،همش صدق میکرد،رد خور نداره برید سایتش ماه خودتون رو بخونید!
زنی که طبیعت را دوست می دارد، زنی که مادر سخت گیری است، زنی که همسری فداکار وکمک دهنده است، زنی که عاشق موسیقی و ساز و آواز است، زنی که روحی بزرگ و بلندپرواز دارد.
او می تواند مانند یک مرد از نردبان بالا برود و اتاق های منزلش را رنگ کند، اما توقع دارد که بعد از آن روز را به آرامش بگذراندو راحت بخوابد. او با سر بلندی دوش به دوش شوهرش کار می کند ولی کمتر اتفاق می افتد که بخواهد از شوهرش پیشی بگیرد و یا برتری احتمالی خود را بر او ثابت کند. بسیاری از زنان متولد این ماه صمیمانه به شوهر خود کمک می کنند تا به درس خود ادامه بدهد و تخصصی بگیرد و یا اینکه در صورت لزوم نامه ها و نوشته های او را در منزل ماشین می نماید. اما یادتان باشد که به همان اندازه که یاری دهنده است، خواهان دریافت یاری دیگران نیز می باشد، اما از مردی که این کار را با ترحم انجام بدهد یا او را قادر به انجام کاری نداند، به شدت متنفر است، اصولا او از هر نوع ضعفی نفرت دارد.
تحمل درد و رنج
قدرتش در تحمل درد و خونسردی اش در مواجه شدن با ناملایمات جنبه خارق العاده دارد و در این مورد حتی از زنان متولد برج عقرب ( آبان) نیز جلوتر است.
من روزی در بیمارستان زنی را دیدم که بنا تود جراحی خطرناکی روی او صورت بگیرد. خودش هم از خطر این کار اطلاع داشت. وقتی پرستاران وارد اتاق شدند تا او را به اتاق عمل ببرند، شوهرش که در کنارش نشسته تود، بی اختیار به گریه کردن افتاد و این یک نمونه کامل از خونسردی خاص زنی بود که در ماه اردیبهشت به دنیاآمده بود. او در لحظه ای که برانکارش را به داخل اتاق عمل می بردند، سرش را بلند کرد و به شوهرش گفت:« یادت نرود گلدان ها را آب بدهی».
زن متولد اردیبهشت هرگز نمی گذارد که احساساتش مانع از آن بشود که واقعیات را نادیده بگیرد.
مردی که با زن متولد اردیبهشت ازدواج کند، مطمئنا زن ضعیف النفس و بیکاره ای را به خانه نمی برد. این زن اگر چه انتظار دارد که شوهرش نیازمندی او و خانواده را در حد معقول برآورده سازد و اسباب و اثاثیه منزلش به بهترین وجهی که برایشان امکان دارد ، فراهم بشود ولی به هیچ صورت طالب ثروت های باد آورده نیست و دلش می خواهد که شوهرش به کمک او تدریجا به آرزوهای مشترک خویش جامه عمل بپوشاند. او بسیار دور اندیش است وبه هین دلیل هم سعی وافر به عمل می آورد تا با همکاران شوهرش و خانواده آن ها رفت وآمد و دوستی برقرار سازد و آن ها را به منزل خود دعوت مینماید و با همسرانشان صمیصی می شود با حداکثر تضمین شغلی و تامین آینده را فراهم آورد.
او مادری است که اگر کودکش بیمار شود، شب های متوالی بر بالینش بیدار می نشیند و از ته دل از خدای خود می خواهد که به بهبودی اش کمک کند. او معمولا آدم متدین و معتقدی است وبه این دلیل در مواقعی که شوهرش با مشکلی روبرو می شود، خوب می تواند از نظر روحی و معنوی به کمکش بشتابد. در قلب زن متولد برج ثور همیشه مکانی برای پذیرا شدن درماندگان وجود دارد، مکانی که در آن عشق و محبت به حد وفور یافت می شود، مکانی که هر طوفان زده ای می تواند به آن پناه ببرد. زن متولد اردیبهشت روح واقعا بزرگی دارد.
جذاب است و عشقش تا حدی نفسانی.ب رای او عشق اهمیت زیادی دارد و اگر عاشق شود، عاشقی فداکار خواهد بود. معمولاً صبر میکند. ابتدا طرف مقابل تعهد خود را ثابت کند و سپس خود را در این تعهد شریک میکند.
برداشت از سایت : mahshar.com
دلـــم یک خیابان می خواهد
که بشود با تو قدم زد
جایی که مردمانش زبان مارا بلد نیستند
من به زبان خودمانی،بگویم:
دوستت دارم
و عابران درگیر این کنجکاوی باشند
من چه میگویم که تو اینطور میخندی؟
قلــم نــوشتـ :
2روز دیگه عیده به احتمال زیاد دیگه نتونم بنویسم تا 14(اگه اراک بمونم)
موقع تحویل سالم خونه نیستم که بیام پیشتون،براتون سال خوبی رو آرزو میکنم
ایشالا همتون سالی خوبی رو در پیش داشته باشین و از هرچی غمه دور باشید،
موقع تحویــل سال برام دعا کنید،اگه توی این ســالــ باعث ناراحتــی کسی شــدم
معذرت میخوام، عیدتون پیشاپیش مبارک
دلتون شاد ولبتون خندون،دوستتون دارم
خدا،حافظ ونگهدارتون باشه
تکیه بده اما....!
به شانه هایی که اگر
خوابت برد،سرت را زمین نگذارد...!
قلم نوشت:
_ این روزا خیلی میخونم،سهراب،شاملو،فروغ و...
همدم های خیلی خوبی ان،برای...
روی تخته کلاسمون امروز نوشته بودن:
بعضی ها دیگر زندگی نمی کنند،فقط ادامه می دهند...
یه نفر هم برام فرساده بود:
_ از یه سنی به بعد دیگه بزرگ نمیشیم
پیر میشیم،خسته میشیم...
بغض کردم و گفتم :
" زن که باشی . . . " گاهی بی دلیل اشک می ریزی ،
و با تمام تلاشت ، ریز ریز خرد میشی . . .!!
آروم آروم اشکامو پاک کرد
و با صدای خسته گفت:
" مرد که باشی . . . " بیشتر و بیشتر تلاش میکنی ،
بی صدا خرد میشی ،
حق اشک ریختن هم نداری
ممنون فرنوش جون